Ik verhuis!

Virtueel. Naar een nieuw adres. Vanaf nu kan je mij vinden op lenalena-est-la.blogspot.com

Waarom? Omdat dat adres meer 'ik' is.

See you there, dudes! 

Nieuwe post op lenalena est là: langs hier! 

Outfit tribute aan het mooiste woord.

‘Goesting’ werd een tijd geleden verkozen tot mooiste Vlaamse woord. Dat werd meteen verpest toen ‘Goesting’een hele slechte Vlaamse televisiereeks werd. Dus eigenlijk hebben we een nieuw mooiste woord nodig. Ik heb al een kandidaat. Klaar? SALOPETTE! Mja, hoor ik sommigen al denken, klinkt dat niet te Frans? Ten eerste: hallo, we wonen in drietalig België, ten tweede: het Vlaamse alternatief is ‘tuinbroek’. Ja.

Salopette klinkt zo spannend! Het begint met ‘salope’ waardoor uw hartslag woedend omhoog gaat en uw wenkbrauwen al gaan fronsen. Tot ge hoort dat er een speelse ‘ette’ achteraan gegooid wordt. (Zou elk slecht woord beter worden door er een –ette achteraan te gooien? Hitler-ette? Borstkanker-ette? Nee.) De frons wordt een gelukzalige glimlach. Want je denkt aan jezelf als kleuter met een salopette en je herinnert je hoe stoer je jezelf toen vond. En wat een klotegedoe het was om naar toilet te gaan. Die bretellen zijn meer dan eens in de WC pot beland, geef toe. Of je denkt aan ‘NSYNC uit de nineties. Kan ook:

In tegenstelling tot ‘NSYNC is de salopette helemaal terug. En net zoals van ‘NSYNC enkel het beste overblijft (hello, Justin), is dat ook het geval met de salopette. De lange pijpen kunnen gaan.

In een Episode 2^e handswinkel vond ik na lang zoeken de perfecte salopette. En ik moet bekennen: een salopette geeft wel GOESTING om een hele dag met uw handen in uw broek te zitten. Net zoals ‘NSYNC in de jaren ’90 veel tienermeisjes die drang gaf. De vergelijkingen zijn eindeloos. Maar we wijken af.

En en plus geven de brede pijpen waar de wind binnenkomt je het gevoel geen onderbroek aan te hebben. ZALIG! 

Ja, gewoon 'staan' kan ook met een salopette.

Wat denken jullie van de salopette? Als nieuw mooiste woord en als kledingstuk? Let me know, salopes!

X

salopette EPISODE :: hemdje GEKREGEN VAN KAROLIEN WANT TE WARM GEWASSEN :: schoenen FRIIS & COMPANY :: ringen H&M

PS: hou u vast aan uw bretellen (hahaha, hebt ge'm?) voor een changement de décor hier binnenkort!

Something blue

Geen kanker meer en terug haar. ‘Ga ik dan nog blijven bloggen?’, stelde ik mezelf de vraag. ‘JA!’ is het antwoord. Want geloof het of niet: ik draag nog altijd kleren.

Zoals onlangs die zaterdag. Opstaan en in tegenstelling tot alle andere dagen (tenzij ge de dag ervoor iets nieuws gekocht hebt) EXACT WETEN WAT GE GAAT AANDOEN! Want ge hebt de outfit al maanden op voorhand gepland. Namelijk sinds het moment dat uw vriendin haar blinkende verlovingsring bovenhaalde met de woorden ‘we gaan trouwen!’. Uw hersenen scannen meteen elke etalage die ge onlangs gezien hebt waar een fabuleus maar veel te duur kleed hing. Want dat kopen is volledig gerechtigd nu. Of niet? “Oh en willen jullie mijn bruidsmeisje zijn?” Oké dus: TOTAAL gerechtigd.

Eén richtlijn: het moest een blauw kleed zijn. Zodat ik samen met drie andere vriendinnen het ‘something blue’ kon zijn voor de bruid. Ge weet wel (of niet, want mijn lief viel compleet uit de lucht: een DUIDELIJK gebrek aan rom-com kennis): something old, something new, something borrowed, something blue. Het zou geluk brengen.

De zoektocht naar mijn blauw kleed was DE HEL. Om alle winkels ten lande af te lopen, had ik de fut niet. Om ongewassen vanuit de zetel op wat knoppen te duwen dan weer wel. Internet, I LOVE YOU. Blauwe kleedjes zat, echt waar. Maar blauwe kleedjes die bij passen bij 2 millimeter haar? MOEILIJK!

Een super girly kleed met frullen en glitter (GLITTER!) was geen optie. Kent ge het geslachtsloze baby fenomeen? Als ge van een baby nog niet kunt zien of het een jongen of meisje is, denken mensen meestal dat het een jongen is. Moeders van meisjes kunnen daar niet goed tegen en plakken bijgevolg een GIGANTISCHE ROZE STRIK op hun baby. Zo zou ik mij voelen met een frullenkleed. G.I. Jane goes to prom.

Uiteindelijk was het ASOS Marketplace ( de 2^e handssite van ASOS) to the rescue! Het kleed werd 14 dagen voor de trouw besteld en werd verstuurd vanuit Nieuw-Zeeland. Het pakketje zou 12 dagen onderweg zijn. SPANNEND! Het kleed heeft het nipt gehaald.

De bruid zag er FANTASTISCH uit! En ik zal onze tripjes naar fancy trouwkleedwinkel Le Chapeau zo hard missen. Wie binnenkort trouwt en een kleed zoekt: ga naar Le Chapeau. (En ook: NEEM MIJ MEE!) De hemel op aarde: enkel vrouwen, champagne, prinsessenkleren en schoenen.

En dan nu de outfit. Aanschouw!

Oh pardon, ik bedoel:

En net wanneer ge denkt dat een outfit niet beter kan worden: BOEM! Moustache. 

SO CLASSY.

Toedels, dudes.

X

kleed ASOS MARKETPLACE :: hoedje ZARA :: shoes die niet te zien zijn maar die zo comfortabel zijn dat ge ze zeker nog gaat terugzien FRIIS & COMPANY :: handtas STEVE MADDEN :: ring RINGS'N'TINGS

Het gaat WEERAL over haar.

Het is denk ik een beetje hetzelfde als heel langzaamaan verdikken. 100 gram hier, 400 gram daar na een week alleen chips te eten tijdens uw regels, etc, etc. 

En dan komt plots de dag dat ge uw jeans niet meer dichtkrijgt. En niet een jeans die pas gewassen is (want wie krijgt die dicht?), maar één die al een paar weken semi-vuil en goed ingedragen op de vloer van uw slaapkamer ligt. Frons frons. Toch maar eens op de weegschaal gaan staan en HOLY CRAP. We zijn 4 kilo bijgekomen. Maar het ging zo geleidelijk aan dat ge er niks van merkte.

Ik was kaal. Dan: pluisje hier, pluisje daar. Oh kijk, langs de zijkant staat plots wat haar. Het midden blijft Larry David-gewijs kaal. Even later staat ook daar wat haar. Maar ge ziet er nog los door. Dat wordt dan wat dikker. En dan komt de dag dat ge denkt: kan ik hier nu al mee naar buiten? Gisteren nog niet, waarom vandaag dan wel? Is dit nu een hoofd vol haar? Ik was toch kaal? En ziet het eruit als een post-chemo kapsel of zijn er mensen die zo vrijwillig zouden rondlopen?

U BESLIST! Maar het moest snel want... kan ik morgen zo de wei van Werchter op?

Crappy Hipstamatic foto, maar de Kodak was plat en ik moest het NU weten.

En ge moet niet denken lief te zijn door te zeggen: ‘Ja Lena! Welkom terug in onze wereld vol haar!’ als ge eigenlijk denkt dat het nog niet echt toonbaar is. Want daar doet ge mij geen plezier mee. Wees eerlijk. En hebt ge tips over hoe ik dit manwijf-truckerskapsel wat vrouwelijker en meer fun (want toegegeven: turbans zijn kleurrijk en FUN!) kan maken: laat het mij weten.

Ciao, bellas!

X

HAAR!

Lezer: Oh neeeee! Gaat ze nu weer beginnen zagen over het feit dat ze geen haar heeft? Ge had kanker, we weten het, ‘T IS AL GOED!

Ik: Nee, het gaat over iets kei-anders. En daarbij: ik heb al terug wat haar. Op meer dan één plaats zelfs.

Voor ge nu ongewenste beeldflitsen krijgt van oksel-en schaamhaar (of is het al te laat?) even verduidelijken dat ik het ook daar niet over heb. Waarover dan wel?

We waren onlangs in Parijs op een rommelmarkt. Eén standje had allerlei antieke juwelen. Parelkettingen, met steentjes bezette ringen etc. Maar er was één hangertje dat mijn aandacht trok. Een soort glazen doosje met een euh… bijzondere inhoud. Diamantjes? Goud? Nee: HAAR! Echt mensenhaar! Ik moest denken aan Alexander McQueen die in de stukken van zijn afstudeercollectie ‘Jack The Ripper Stalks His Victims’ echt mensenhaar (vaak zijn eigen haar) naaide. En aan de vrouwen die aan het einde van de 19^e eeuw–zo vertelde de marktkramer mij- het haar van hun geliefden bijhielden in kleine doosjes of die van hun eigen haar juwelen vlochten voor hun loverboy. ZO ROMANTISCH.

Ik was compleet hyper na mijn aankoop, je zou gedacht hebben dat ik een echte McQueen op de kop getikt had. Eens thuisgekomen, haalde ik het juweel weer boven en dacht ik: SILLY BITCH! THAT SHIT CRAY! (Ik praat altijd Jay-Z’s en Kanye West’s tegen mezelf) Het is vrij goor eigenlijk. Er zitten zelfs schilfertjes tussen. (Totaal aanvaardbaar: Head & Shoulders bestaat pas sinds de fifties.) Maar ik heb het wel voor dingen die eerder merkwaardig dan mooi zijn.

Dan nog deze omdat een titshot al veel te lang geleden was. En nee, dat zwarte puntje tussen mijn tieten is géén meeëter, dus hou uw nijpgrage handjes maar binnen. Het is een écht getatoeëerd puntje dat 'nodig was' voor de bestraling. MOTHERFUCKERS.

Is het haarjuweel een trend (hoewel ik sterk betwijfel dat het er een wordt) die je wil uitproberen maar wil je dan wel een exemplaar ZONDER pellekes? Dat kan! Het geweldige Filles à Papa heeft een haarketting! Geen menselijk haar wel. Bummer. 

Tess necklace van Filles à Papa

De vraag is nu: is mijn haarjuweel draagbaar? Gaan mensen tegenover mij aan tafel hun eten nog binnenkrijgen of gaan ze constant het gevoel hebben dat er iets tussen hun tanden zit? En vooral: zou ik de man -die blijkbaar zo fantastisch was dat zijn haar bewaard moest worden in een juweel- kunnen klonen?

Wat jullie, dudes? 

Mix 'n' ... don't match.

Er zijn mensen die de kleur van hun handtas coördineren met de kleur van hun schoenen. Of die hun nagellak aanpassen naargelang de tinten van hun kledij. Dat ziet er dan vaak heel ‘juist’ uit zo’n outfit. Dat klopt. Ik ga eerlijk zijn: ik ben daar veel te lui voor. Als de dingen bij mij kloppen, is dat meestal toeval. Aan de outfit die ik zondag droeg, klopt niks. Maar wat maakt het eigenlijk uit?

De print van de schoenen past niet bij de turban (ik maak mezelf nochtans al maanden wijs dat dat moet), de print van het kraagje maakt alles nog erger maar ik had iets nodig rond mijn nek zodat er geen ‘verbrandingsgevaar’ zou zijn. Want zoals ik eerder al vertelde: de huid die verbrand is door de stralen mag absoluut niet verbranden door de zon. Anders blijft die huid VOOR ALTIJD rood. Dat is lang. 

Een verpleegster suggereerde: draag anders een sjaaltje rond uw nek? Ik zei: ja, maar ik draag al een sjaal op mijn hoofd. Ze bekeek mij met de beste ‘en dan?’ blik die ze had. Ik lachte eens vriendelijk en besliste op dat moment om nooit stijladvies te volgen van iemand met Crocs.  

De handtas kocht ik vorig weekend in de Parijse vintage winkel THANX GOD I’M A VIP waar ik een grondige haat voor Yves Saint Laurent ontwikkelde. Er hing een prachtige YSL broek in maat 36 –mijn maat: te klein. Ik pas de 38. Ook te klein. Yves Saint Laurent... Dickhead.

De verkoopster moet mijn malcontentement gevoeld hebben want hoewel ze de polka dot kraagjes eigenlijk verkochten, heb ik er gewoon eentje meegekregen. Suck that monsieur ‘je n’aime pas les filles avec junk in leur trunk’.

Unlike Sir Mix-A-Lot. 

De eigenares vertelde me dat THANX GOD I’M A VIP binnenkort ook een webshop opent. Zeker checken als je designer stuff aan een heel redelijke prijs zoekt. Wat je ook moet checken als je binnenkort in Parijs bent: de Marc Jacobs Louis Vuitton expo. (Check hier een filmpje als preview.)Vooral de immens grote Marc Jacobs videowall -een soort moodboard of mega Tumblr wall- was heel cool. Blijkt dat ik mijn affiniteit voor Barbra Streisand, Elisabeth Taylor, David Bowie en de film First Wives Club deel met Marc Jacobs. Ja, er zit een homo in mij.

Voorts kocht ik op een rommelmarkt het bizarste accessoire ooit. Ik vond het eerst zo zo cool en nu nog steeds, maar het is ook… vies. Echt vies eigenlijk. Wordt vervolgd!

En ieuw: op deze foto zie je hoe paarsverbrand het onder mijn oksel is. Partèèèè!

Toedels, dudes.

X

kleedje URBAN OUTFITTERS :: broek RIVER ISLAND :: schoenen JEFFREY CAMPBELL :: sjaal VERITAS :: kraagje + handtas THANX GOD I'M A VIP :: armbanden VINTAGE 

Uniform.

Als student kon ik bij onze lokale Blokker beginnen werken. Het loon was afgesproken, het uurrooster lag vast, de papieren waren getekend.  Blij verliet ik het kantoortje en liep ik de winkel door naar buiten. Aan de kassa pauzeerde ik even om mijn toekomstige collega te groeten: 'tot zaterdag!'. Twee stappen buiten besefte ik wat ik net gezien had. Achterwaarts kwam ik op mijn passen terug tot bij het meisje achter de kassa. Ongerust vroeg ik haar 'moeten wij DAT aandoen om te werken?' Ze knikte vrolijk, onbewust dat ze het lelijkste oranje-beige meest vormeloze hemd met Blokker logo OOIT aan had. Lang verhaal kort gemaakt: ik heb niet één dag bij Blokker gewerkt.

Uniformen: niet voor iedereen! Maar zelfs in hun vrije tijd hebben veel vrouwen een soort uniform.  Het witte hemd, de zwarte broek en de comfortabele maar elegante Repetto ballerina’s. Het zijn basic elementen die elke vrouw -volgens de modemagazines dan toch- in haar garderobe moet hebben. Combineer ze samen met een statement accessoire en boem! Je hebt een klassieke maar tijdloze en keer op keer feilloze outfit. Zoals een uniform.

Tenzij je Lenalena bent. Ballerina’s? Daar zijn mijn onderbenen te kort en te scheef voor. (Het lijkt soms alsof mijn onderbeen NAAST mijn knie staat. ) Een zwarte broek? Dan lijk ik –tenzij met skinny jeans- op de brave onderkant van een Scala meisje. Een wit hemd? Dan vragen mensen mij spontaan ‘voor mij ne cola en een portie kaas’. Ik sta er absoluut niet mee.

Dus heb ik mijn eigen versie van het uniform gemaakt. Een witte T shirt, een zwarte maxi en flatforms.
Basic. Buiten de sjaal uiteraard en de riem die nodig is om te verbergen dat ik de rok ingenomen heb met een veiligheidsspeld.

Overdreven poseren is een gevolg van beseffen dat je foto's van jezelf aan het nemen bent om op internet te zetten.

De rok maakte ik vorig jaar samen met mijn oma in haar keuken. Lees: ik zei wat ik moest hebben terwijl zij aan de naaimachine zat. Goeie deal. Ik kreeg zelfs nog pannenkoeken achteraf. 


Intussen komt de zoom los, maar ik vind het wel cool zo. 

Onlangs postte ik op Instagram een gedroomde turbancreatie die ik sinds dan probeer te recreëren.

Maar zonder frou –bald as Britney, bitches- is het echt niet mooi bij mij. Dus ook daar moest ik mijn eigen versie van maken. Een beetje à la Rihanna. Toch? Niet? Van héél ver dan!

Helemaal gewonnen voor het concept flatforms trouwens. ZO. COMFORTABEL. Misschien moet ik eens investeren in een duurder en duurzamer paar. De zool van mijn F21 exemplaren komt al los...

Dé 'Marina-riem' bij uitstek volgens mijn vrienden.

De groene ring met vloeistof heb ik sinds mijn tienerjaren. Hoe een eerste date NOG ongemakkelijker maken? Zo:

DATE: Wat zit er in die ring?

LENALENA: Vergif.

DATE: Haha!

LENALENA: Serieus.

DATE: Hm.

En jullie, dudes: wat is jullie uniform? En kunnen jullie een wit hemd aandoen? Teach me how!

X

Ge moet daar niet eens kaal voor zijn.

Dudes, echt waar: turbans zijn kei-in. OK, het kan zijn dat ik een vertekend beeld heb van de realiteit aangezien ik vaak in ziekenhuizen rondhang, maar toch: doe de boekskes eens open of wandel een H&M binnen. Turban GALORE!

En aangezien ik al vaak van vriendinnen de vraag kreeg: ‘maar hoe doet gij dat?’, dacht ik dat het misschien tijd was voor een tutorial.

Dus bij deze! Onthoud deze wijze woorden en je kan aan de slag: "punt vooraan, dubbele draai, knoopke vanachter en laat u maar gaan." Zou ik dat niet op een beat zetten? En daar een danske bij uitvinden? Zomerhit van 2012 gegarandeerd! The turban song! 

1. Plooi de sjaal dubbel in driehoeksvorm en drapeer hem over je hoofd. Punt vooraan, lange zijde achteraan. Als je omgekeerd begint, zal je eindresultaat nogal moslima zijn. Zo liep ik nochtans in het heel begin rond. De moslima's uit onze buurt waren compleet in de war.

2. Neem de uiteinden van de sjaal vast en vouw ze over elkaar. Niet knopen dus. Knopen = hoofdpijn!  Vouw hierna de uiteinden weer over elkaar. De 'dubbele draai'. Zorg ervoor dat de punt van de sjaal vast zit in de dubbele draai. Dat gaat meestal vanzelf.

3. Draai de twee uiteinden zodat ze zo dun mogelijk worden.

4. Knoop de gedraaide uiteinden vast achter je hoofd en knoop. Langs de achterkant lijkt het inderdaad alsof ik een badmuts aanheb en ik net mijn duikbril heb opgezet. Dat valt tegen. Maar het is de voorkant die telt. Toch? Is dat geen spreekwoord?

5. Nu zit je met de punt van de driehoek vooraan. Wat kan je daarmee doen? Over de dubbele draai draperen en vaststeken tussen de stof. Een stofkuif creëren met andere woorden. Of doen wat ik doe en gewoon beginnen chipoteren tot je tevreden bent:

 

Als ik nog één gouden tip mag geven: hoe onhandiger je bent in het opvolgen van de "punt vooraan, dubbele draai, knoopke vanachter en laat u maar gaan"-techniek, hoe verrassender het resultaat. De beste creaties komen voort uit vergissingen of luiheid. Kijk naar de cornflakes (het resultaat van een potje graan te lang op het vuur te laten staan). Of dub (de voice track vergeten opendraaien in de studio). Of de meerderheid van de kinderen (hoe, gij pakt de pil niet?). 

Veel succes my lovelies!

X

sjaal VERITAS :: vest TOPSHOP :: top H&M :: broek RIVER ISLAND

Wanda Jackson zou jaloers zijn op mijn kleedje.

Dudes! Ik ben eindelijk terug met een outfitpost. Vroeger zou echt niet verantwoord geweest zijn: ik zat met een lekkend oog ten gevolge van de chemo. En had bijgevolg last van uitgelopen "Simonneke van Thuis make-up". 

Serieus. Dus gebeurde er dit:

Dokter: 

Ik ga met een naald uw traankanaal doorprikken.

Lenalena: 

Doet dat pijn?

Dokter: 

Nee, dat is vooral ongemakkelijk. *PRIK*

Lenalena: 

Aaaah-lalala.

Dokter: 

Amai, gij hebt wel een héél klein traankanaal.

Lenalena: 

Misschien is het gezwollen door te wenen: ik heb gisterenavond naar Titanic gekeken.

Dokter: 

Nee, 't is echt klein. Ik zou dat liefst onder verdoving doen. Kom later terug, ik geef een inspuiting onder uw oog en dan kan ik rustig doorprikken.

Lenalena: 

(ik ben moe, wil naar huis, heb écht geen zin om later terug te komen) 

Nee, we gaan nog één keer proberen, prik maar eens GOED door.

Dokter: 

*PRI-I-I-I-I-I-K!*

Lenalena: 

God miljaaaaaaaaaar!

Dokter: 

Ja, ik zit erdoor. 

Lenalena: 

Is het dan opgelost?

Dokter: 

Nee, want uw traankanaal was niet verstopt.

Leen: 

Aaaaaaargh!

Maar ‘t is dus vanzelf overgegaan. Voorts is de stralingskuur begonnen en mag ik voorlopig geen décolleté dragen. SAY WHAT?! Kent ge het principe ‘geen vies gezicht trekken wanneer de klok twaalf uur slaat, want dan blijft uw gezicht VOOR ALTIJD zo staan’? In mijn geval wordt het: 'wanneer uw décolleté nu een beetje rood zou worden door de zon, blijft die kleur door de bestraling VOOR ALTIJD.’ En plus hebben ze ook nog een tattoo gezet tussen mijn tieten die op een meeëter lijkt, daar vertel ik volgende keer wel iets over. 

We zijn momenteel 2 weken ver en het geen décolleté dragen komt nu al mijn strot uit. Net zoals toen ik voor ELLE een maand hetzelfde hoog uitgesneden kleedje moest dragen. Ik mis mijn décolleté. Poeh.

Dus is hier -in tegenstelling tot vorige keer- mijn tietloze maar franjerijke outfitpost. Met bijpassende soundtrack van franjequeen Wanda Jackson. 

Ik hoop dat wanneer ik 80 ben, ik nog in mijn franjekleed pas. En dat ik dan even cool kan staan shaken met een hete jongere Jack White. 

Geen BH volgende keer!

Neenee, maar ik wou dus bewust een vogelverschrikker nadoen hè.

Het kleedje en de legging zijn van de H&M FAA collectie. Het vroeg veel discipline om niet met elk stuk naar de kassa te lopen. Maar eigenlijk... Shoppen voor een goed doel (25% van de opbrengst gaat naar het vergroten van de bewustwording rond safe sex) is niet echt shoppen. Eerder 'helpen'! Niet? Dus kocht ik de bustier ook. Nu nog een miniliposuctie. Of zo'n spray-on sixpack!

De moustache-ring is een hit bij de verpleegsters. "Groeit uw haar al terug?" "Ja, kijk: ik heb zelfs al een snor." De ring komt van Rings'n'Things, een aanrader. Super cheap!

Toedels, dudes!

Kleedje + legging + schoenen: H&M  ::  Sjaal: Veritas  ::  Zonnebril: Nasty Gal  ::  Moustache-ring: Rings'n'Things

Mooi zou ik het nu niet noemen.

Amai dat is lang geleden! Ge dacht toch niet dat ik dood was zeker?

Geen paniek: ik was rustig aan het nagenieten van de laatste chemo. De LAATSTE! Ook wel gekend als ‘de chemo die me leerde dat “last but not least” geen hol gezegde is.’

Maar genoeg kankerpraat, let’s talk fashion. Of nee. Muziek. Of allebei!

De muziek die ik speel terwijl ik mee aankleed, heeft een heel grote invloed op de gekozen outfit. Muziek doet dat. Het kan je een extra boost geven wanneer je voor de spiegel staat en twijfelt 'kan ik zo wel buiten komen?'.

Maar als je daar ’s ochtends geen tijd voor hebt (niet iedereen kent de geneugten van het ziekteverlof), is er nog de themesong-methode van Ally McBeal die je doorheen heel de dag kan toepassen om je een boost te geven. (Ik schreef er een paar jaar geleden hier een hele post over.)

Mijn themesongs veranderen naarmate er nieuwe fases aanbreken. Ze geven kracht wanneer je eigenlijk onder een deken zou willen kruipen of beginnen wenen en plein public.

Mijn ‘oh nee ik heb kanker’ themesong was Delay van Intergalactic Lovers. Op endless repeat in mijn hoofd terwijl ik onder honderden scanners moest of voor de zoveelste keer naar een operatiekamer gerold werd.

De ‘amai die chemo is niet om te lachen’ fase, werd vrolijk opgeluisterd door Hold On van Alabama Shakes.

En nu! Het lied van de wederopbouw. Get Myself Together van de über fabuleuze Robyn.

En het Robyn lied inspireerde op zich dan weer een outfit die mij een boost moest geven en zo is de cirkel rond.

Iets meer dan een jaar geleden zag ik Robyn in Club 69. Ze zag er weer oh zo eigenzinnig uit: een legging met afschuwelijke print, platforms en een jeans die kapotgeknipt was tot hij leek op de gereedschapsriem van Bob De Bouwer.

foto: StuBru

 Zo cool. Of zo lelijk? Interessant in elk geval. Dus ik knipte eens thuisgekomen ook een jeans kapot. En ta-dah:

Zeg ook 'hallo' aan mijn Barbiefoef!

Toegegeven: als ik deze outfit draag, doe ik een zwart kort rokje aan om het Barbiefoef-effect te vermijden. Maar voor de outfitpost wou ik full on Robyn gaan.

En full on tieten, ja. Ik ben gewoon zo blij dat ik ze nog heb, dat ik liefst elke dag topless zou rondlopen. Maar ik wil er nu ook weer niet 'zo'n blog' van maken. Hot Marijke zou het nooit te boven komen.

                          

"Is dat nu mooi?" Nee, natuurlijk is dat niet mooi. Maar wat dan wel...? Ik luister!

Toedels, my dudes en tot gauwer dan vorige keer!

X

Sjaal: Veritas  ::  Body: American Apparel  ::  Legging: H&M :: Jeans: DIY  :: Schoenen: Jeffrey Campbell

Erfstuk.

Bij veel fashion bloggers gaat het zo: “This vintage YSL used to be my mom’s. Now I wear it.” Of nog irritanter: “My grandma left me this 2.55 Chanel bag. My grandfather bought it for her as an anniversary present.”

Ja. Tof. De duurste winkel waar wij ooit gingen shoppen was een ESPRIT. En ja, ik heb nog een kokerrok van ESPRIT die mijn mama droeg op mijn eerste communie. Maar dat klinkt niet even cool hè?

Nu is er een familiestuk dat misschien iets cooler is. Een leren biker jacket. Mijn nonkel was 18 toen hij hem kocht. De ironie? Ik heb in heel mijn leven nog nooit meer op de 18 jarige versie van mijn nonkel geleken. Lees: ik heb er nog nooit zo mannelijk uitgezien. Geen haar (pluis buiten beschouwing gelaten) en geen vrouwelijke wimpers meer. En nog maar 1, 5 wenkbrauw. Niet dat mijn nonkel dat laatste ook heeft, maar ik wou het gewoon even meegeven.

Het enige probleem? Het is een wel heel mannelijk model aan de schouders. Als je zo groot en elegant bent als een Hannelore Knuts, kom je daar mee weg. Ik ben klein en struikel vaak. 

Wat jullie? To wear or not to wear? That's the fashion blogger’s question…            

En dit vond ik nog in een van de zakken:

VINTAGE STIMOROL! Eat that, Chanel.

En om af te sluiten nog de perfecte track voor deze outfit. Zet hem op terwijl je een comment achterlaat!

Toedels, dudes!